کلاس نهایی عمومی SaveSlices
برش های تانسور ورودی را روی دیسک ذخیره می کند.
این مانند «ذخیره» است با این تفاوت که تانسورها را می‌توان در فایل ذخیره‌شده به‌عنوان تکه‌ای از یک تانسور بزرگتر فهرست کرد. "شكل_و_برش" شكل تانسور بزرگتر و برشي را كه اين تانسور مي پوشاند مشخص مي كند. «اشکال_و_برش‌ها» باید به اندازه «نامهای_تنسور» عناصر داشته باشند.
عناصر ورودی «اشکال_و_برش‌ها» باید به صورت زیر باشند:
- رشته خالی که در این حالت تانسور مربوطه به طور معمول ذخیره می شود.
- رشته ای به شکل 'dim0 dim1 ... dimN-1 slice-spec' که در آن 'dimI' ابعاد تانسور بزرگتر است و 'slice-spec' مشخص می کند که چه قسمتی توسط تانسور پوشانده شده است تا ذخیره شود.
- رشته `-` به این معنی که برش تمام شاخص های این بعد را پوشش می دهد
- "شروع، طول" که در آن "شروع" و "طول" اعداد صحیح هستند. در این صورت، برش شاخص‌های «طول» را پوشش می‌دهد که از «شروع» شروع می‌شوند.
ثابت ها
| رشته | OP_NAME | نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود |
روش های عمومی
| SaveSlices استاتیک |
روش های ارثی
ثابت ها
رشته نهایی ثابت عمومی OP_NAME
نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود
مقدار ثابت: "SaveSlices"
روش های عمومی
ایجاد SaveSlices ایستا عمومی (حوزه دامنه ، عملوند < TString > نام فایل، عملوند < TString > نامهای tensor، عملوند < TString > shapesAndSlices، داده تکرارپذیر< عملوند <?>>)
روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات SaveSlices جدید را بسته بندی می کند.
مولفه های
| محدوده | محدوده فعلی |
|---|---|
| نام فایل | باید یک عنصر واحد داشته باشد. نام فایلی که تانسور را روی آن می نویسیم. |
| نام های تنسور | شکل «[N]». نام تانسورهایی که باید ذخیره شوند. |
| shapesAndSlices | شکل «[N]». شکل ها و مشخصات برش هایی که باید هنگام ذخیره تانسورها استفاده کنید. |
| داده ها | تانسورهای «N» برای ذخیره. |
برمی گرداند
- یک نمونه جدید از SaveSlices