هر رشته در تنسور ورودی را با تعدادی سطل به حالت هش خود تبدیل می کند.
تابع هش برای محتوای رشته در فرآیند قطعی است و هرگز تغییر نخواهد کرد. اما برای رمزنگاری مناسب نیست. این تابع ممکن است زمانی استفاده شود که زمان CPU کمیاب است و ورودی‌ها قابل اعتماد یا بی‌اهمیت هستند. این خطر وجود دارد که دشمنان ورودی هایی بسازند که همه آنها را در یک سطل هش کنند. برای جلوگیری از این مشکل، از یک تابع هش قوی با «tf.string_to_hash_bucket_strong» استفاده کنید.
مثال ها:
>>> tf.strings.to_hash_bucket_fast(["Hello", "TensorFlow"، "2.x"]، 3).numpy() آرایه([0, 2, 2])
ثابت ها
| رشته | OP_NAME | نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود |
روش های عمومی
| خروجی < TINT64 > | asOutput () دسته نمادین تانسور را برمی گرداند. |
| استاتیک ToHashBucketFast | |
| خروجی < TINT64 > | خروجی () تانسوری با همان شکل ورودی «تنسور_رشته». |
روش های ارثی
ثابت ها
رشته نهایی ثابت عمومی OP_NAME
نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود
روش های عمومی
خروجی عمومی < TINT64 > asOutput ()
دسته نمادین تانسور را برمی گرداند.
ورودی های عملیات TensorFlow خروجی های عملیات تنسورفلو دیگر هستند. این روش برای به دست آوردن یک دسته نمادین که نشان دهنده محاسبه ورودی است استفاده می شود.
ایجاد ToHashBucketFast استاتیک عمومی (حوزه دامنه ، عملوند < TString > ورودی، NumBuckets طولانی)
روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات ToHashBucketFast جدید را بسته بندی می کند.
مولفه های
| محدوده | محدوده فعلی |
|---|---|
| ورودی | رشته هایی برای اختصاص یک سطل هش. |
| numBuckets | تعداد سطل ها. |
برمی گرداند
- یک نمونه جدید از ToHashBucketFast