Softmax را روی یک ND دسته‌ای «SparseTensor» اعمال می‌کند.
ورودی ها یک ND SparseTensor را با شکل منطقی «[...، B، C]» نشان می دهند (که در آن «N >= 2»)، و با شاخص هایی که به ترتیب واژگانی متعارف مرتب شده اند.
این عملیات معادل اعمال tf.nn.softmax() معمولی به درونی ترین زیرماتریس منطقی با شکل «[B, C]» است، اما با این نکته که عناصر به طور ضمنی صفر در آن شرکت نمی کنند . به طور خاص، الگوریتم معادل با زیر است:
(1) tf.nn.softmax() را برای نمای متراکم شده از درونی ترین زیرماتریس با شکل «[B, C]» در امتداد بعد اندازه-C اعمال می کند. (2) مکان‌های به طور ضمنی صفر را پنهان می‌کند. (3) عناصر باقی مانده را مجدداً عادی می کند.
بنابراین، نتیجه «SparseTensor» دقیقاً همان شاخص‌ها و شکل‌های غیر صفر را دارد.
ثابت ها
| رشته | OP_NAME | نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود |
روش های عمومی
| خروجی <T> | asOutput () دسته نمادین تانسور را برمی گرداند. |
| استاتیک <T TNumber > SparseSoftmax <T> را گسترش می دهد | |
| خروجی <T> | خروجی () 1-D. |
روش های ارثی
ثابت ها
رشته نهایی ثابت عمومی OP_NAME
نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود
روش های عمومی
خروجی عمومی <T> asOutput ()
دسته نمادین تانسور را برمی گرداند.
ورودی های عملیات TensorFlow خروجی های عملیات تنسورفلو دیگر هستند. این روش برای به دست آوردن یک دسته نمادین که نشان دهنده محاسبه ورودی است استفاده می شود.
ایستا عمومی SparseSoftmax <T> ایجاد ( scope scope، Operand < TInt64 > spIndices، Operand <T> spValues، Operand < TINT64 > spShape)
روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات جدید SparseSoftmax را بسته بندی می کند.
مولفه های
| محدوده | محدوده فعلی |
|---|---|
| اسپندیس ها | 2-بعدی ماتریس «NNZ x R» با شاخص‌های مقادیر غیر خالی در SparseTensor، به ترتیب متعارف. |
| spValues | 1-D. مقادیر غیر خالی «NNZ» مربوط به «sp_indices». |
| spshape | 1-D. شکل ورودی SparseTensor. |
برمی گرداند
- یک نمونه جدید از SparseSoftmax