DebugNumericsSummary

کلاس نهایی عمومی DebugNumericsSummary

اشکال زدایی خلاصه عددی V2 Op.

خلاصه عددی تانسور ورودی را محاسبه می کند. شکل خروجی به ویژگی tensor_debug_mode بستگی دارد. این عملیات به صورت داخلی توسط TensorFlow Debugger (tfdbg) v2 استفاده می شود.

کلاس های تو در تو

کلاس DebugNumericsSummary.Options ویژگی های اختیاری برای DebugNumericsSummary

ثابت ها

رشته OP_NAME نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود

روش های عمومی

خروجی <U>
asOutput ()
دسته نمادین تانسور را برمی گرداند.
استاتیک DebugNumericsSummary < TFloat32 >
ایجاد (حوزه دامنه ، عملوند <؟ TType را گسترش می دهد > ورودی، گزینه ها... گزینه ها)
روش کارخانه برای ایجاد یک کلاس که یک عملیات DebugNumericsSummary جدید را با استفاده از انواع خروجی پیش‌فرض بسته بندی می‌کند.
static <U TNumber را گسترش می دهد > DebugNumericsSummary <U>
ایجاد (حوزه دامنه ، عملوند <? گسترش TType > ورودی، Class<U> outputDtype، گزینه‌ها... گزینه‌ها)
روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات DebugNumericsSummary جدید را بسته بندی می کند.
خروجی <U>
خروجی ()
استاتیک DebugNumericsSummary.Options
tensorDebugMode (Long tensorDebugMode)
استاتیک DebugNumericsSummary.Options
tensorId (Long tensorId)

روش های ارثی

ثابت ها

رشته نهایی ثابت عمومی OP_NAME

نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود

مقدار ثابت: "DebugNumericSummaryV2"

روش های عمومی

خروجی عمومی <U> asOutput ()

دسته نمادین تانسور را برمی گرداند.

ورودی های عملیات TensorFlow خروجی های عملیات تنسورفلو دیگر هستند. این روش برای به دست آوردن یک دسته نمادین که نشان دهنده محاسبه ورودی است استفاده می شود.

عمومی استاتیک DebugNumericsSummary < TFloat32 > ایجاد ( دامنه دامنه ، عملوند <? TType را گسترش می دهد > ورودی، گزینه ها... گزینه ها)

روش کارخانه برای ایجاد یک کلاس که یک عملیات DebugNumericsSummary جدید را با استفاده از انواع خروجی پیش‌فرض بسته بندی می‌کند.

مولفه های
محدوده محدوده فعلی
ورودی تانسور ورودی، که با عملیات خلاصه می شود.
گزینه ها مقادیر ویژگی های اختیاری را حمل می کند
برمی گرداند
  • یک نمونه جدید از DebugNumericsSummary

عمومی استاتیک DebugNumericsSummary <U> ایجاد ( دامنه دامنه ، عملوند <? TType > ورودی، کلاس<U> outputDtype، گزینه‌ها... گزینه‌ها را گسترش می‌دهد)

روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات DebugNumericsSummary جدید را بسته بندی می کند.

مولفه های
محدوده محدوده فعلی
ورودی تانسور ورودی، که با عملیات خلاصه می شود.
outputDtype اختیاری. نوع خروجی می تواند float32 یا float64 باشد (پیش فرض: float32).
گزینه ها مقادیر ویژگی های اختیاری را حمل می کند
برمی گرداند
  • یک نمونه جدید از DebugNumericsSummary

خروجی عمومی <U> خروجی ()

عمومی استاتیک DebugNumericsSummary.Options tensorDebugMode (Long tensorDebugMode)

مولفه های
tensorDebugMode حالت اشکال زدایی تانسور: حالتی که در آن تانسور ورودی با عملیات خلاصه می شود. برای جزئیات بیشتر به فهرست TensorDebugMode در tensorflow/core/protobuf/debug_event.proto مراجعه کنید.

مقادیر پشتیبانی شده: 2 (CURT_HEALTH): خروجی یک تانسور float32/64 شکل [2]. عنصر اول tensor_id است، اگر ارائه شود، و -1 در غیر این صورت. عنصر دوم بیتی است که اگر تانسور ورودی مقدار بی‌نهایت یا nan داشته باشد روی 1 تنظیم می‌شود و در غیر این صورت صفر است.

3 (CONCISE_HEALTH): یک تانسور float32/64 با شکل [5] تولید کنید. عنصر اول tensor_id است، اگر ارائه شود، و -1 در غیر این صورت. چهار اسلات باقی مانده به ترتیب تعداد کل عناصر، -infs، +infs و nans در تانسور ورودی هستند.

4 (FULL_HEALTH): یک تانسور float32/64 با شکل [11] تولید کنید. عنصر اول tensor_id است، اگر ارائه شود، و -1 در غیر این صورت. عنصر دوم دستگاه_id، در صورت ارائه، و -1 در غیر این صورت است. عنصر سوم مقدار نوع داده تانسور ورودی را مطابق نوع برشماری شده در tensorflow/core/framework/types.proto نگه می دارد. عناصر باقیمانده تعداد کل عناصر، -infs، +infs، nans، اعداد محدود منفی، صفرها و اعداد محدود مثبت را به ترتیب در تانسور ورودی نگه می‌دارند.

5 (SHAPE): خروجی یک تانسور float32/64 شکل [10]. عنصر اول tensor_id است، اگر ارائه شود، و -1 در غیر این صورت. عنصر دوم مقدار نوع داده تانسور ورودی را مطابق با نوع برشماری شده در tensorflow/core/framework/types.proto نگه می‌دارد. عنصر سوم رتبه تانسور را نگه می دارد. عنصر چهارم تعداد عناصر درون تانسور را نگه می دارد. در نهایت 6 عنصر باقی مانده شکل تانسور را حفظ می کنند. اگر رتبه تانسور کمتر از 6 باشد، شکل به سمت راست با صفر پر شده است. اگر رتبه بزرگتر از 6 باشد، سر شکل کوتاه می شود.

6 (FULL_NUMERICS): خروجی یک تانسور float32/64 شکل [22]. عنصر اول tensor_id است، اگر ارائه شود، و -1 در غیر این صورت. عنصر دوم دستگاه_id، در صورت ارائه، و -1 در غیر این صورت است. عنصر سوم مقدار نوع داده تانسور ورودی را مطابق نوع برشماری شده در tensorflow/core/framework/types.proto نگه می دارد. عنصر چهارم رتبه تانسور را نگه می دارد. عناصر 5 تا 11 شکل تانسور را نگه می دارند. اگر رتبه تانسور کمتر از 6 باشد، شکل به سمت راست با صفر پر شده است. اگر رتبه بزرگتر از 6 باشد، سر شکل کوتاه می شود. عناصر 12 تا 18 به ترتیب تعداد عناصر، -infs، +infs، nans، شناورهای غیرعادی، اعداد محدود منفی، صفرها و اعداد متناهی مثبت را در تانسور ورودی نگه می‌دارند. چهار عنصر پایانی مقدار حداقل، حداکثر مقدار، میانگین و واریانس تانسور ورودی را نگه می‌دارند.

8 (REDUCE_INF_NAN_THREE_SLOTS): خروجی یک تانسور float32/64 شکل [3]. اگر هر عنصری از تانسور ورودی -inf باشد، عنصر اول -inf است یا در غیر این صورت صفر است. اگر هر یک از عناصر تانسور ورودی +inf باشد، عنصر دوم +inf است، یا در غیر این صورت صفر است. اگر هر عنصری از تانسور ورودی nan باشد، عنصر سوم nan است یا در غیر این صورت صفر است.

عمومی استاتیک DebugNumericsSummary.Options tensorId (Long tensorId)

مولفه های
tensorId اختیاری. یک شناسه عدد صحیح برای تانسور که با این عملیات خلاصه می شود.